Engelse les, dagritmekaarten en Cotopaxi

Hola allemaal,

Zie dat het alweer een tijdje geleden is dat ik iets heb geschreven, dus hier weer een blog. Om te beginnen bij afgelopen weekend. Heel veel hebben we toen niet gedaan. Zondag weer met Micheline mee gaan sporten en dat was het eigenlijk wel.
Maandag en dinsdag gewoon gewerkt, was leuk als altijd. Woensdagmiddag na het werk in Zuid geeft Micheline Engelse les aan de oudere kinderen in Tambo. Ik had gevraagd of ik een keer mee mocht kijken. Omdat de lessen pas 2 weken zijn waren er maar 4 meisjes tussen de 7 en 10 maar het was wel heel leuk. Het niveau is heel laag, komt denk ik ook omdat ze op school slecht Engels krijgen (een meisje had haar schrift bij en dat stond gewoon vol ongecorrigeerde fouten). Toen Micheline het alfabet deed vroeg bijv. een kind: maar als ze in het Engels geen ñ hebben, hoe schrijven ze dan niño in het Engels? Toen we vertelden dat daar dan ook een ander woord voor was, was het: ohja... Toch vind ik het ontzettend leuk om de lessen te kijken en misschien ga ik de woensdagmiddaglessen vanaf januari, als Micheline naar huis gaat, wel overnemen (in samenwerking met iemand, dat is nog niet duidelijk). Ik blijf voorlopig in elk geval kijken bij de lessen.
Donderdag zijn we eerder vertrokken uit Noord omdat we dagritmekaarten moesten printen en plastificeren. Voor degene die niet weten wat dat is: het zijn kaartjes met plaatjes van alle activiteiten die we kunnen doen met de kinderen (in ons geval plaatjes met winney de pooh). sOchtends worden die aan een waslijntje gehangen zodat de kinderen bijvoorbeeld kunnen zien: oh eerst gaan we zingen, daarna gaan we kleuren, dan handen wassen en dan eten. Vanaf volgende week gaan we in Zuid werken met die kaarten om voor de kinderen meer structuur in de dag aan te brengen. Ben benieuwd hoe het gaat werken.
Vrijdag vroeg de juf die in Zuid beneden op het schooltje werkt of ik ook een keertje met mn ukelele bij haar in de klas wilde zingen. Dat was heel leuk, vooral ook omdat een meisje bij een nieuw liedje riep: oh, dat is het liedje dat mijn broertje (die bij ons boven zit) thuis altijd zingt! Kijk, dat is toch leuk; tot 2 maanden geleden kenden de kinderen van boven bijna geen enkel liedje, nu zingen ze de liedjes dus zelfs al thuis.
Gisteren zijn we met 4 mensen naar de Cotopaxi gegaan. We gingen met de Biking Dutchman wat dus inhoudt dat je met de mountainbikes een heel stuk de Cotopaxi wordt opgereden en daarna naar beneden fietst. We hadden geluk want het was mooi weer en voor een groot deel van de dag was de Cotopaxi zelfs (deels) uit de wolken! Toen we beneden waren fietsten we nog een eind door het nationaal park. Het uitzicht was hartstikke mooi en het fietsen was ook heel leuk om te doen (ja, ik kon nog fietsen na 3 maanden niet meer op een fiets gezeten te hebben! Je bent een hollander of niet he :P). Het laatste halfuurtje was door de stromende regen maar toen waren we toch weer bijna bij de auto dus toen maakte het niks meer uit. Ik zal zo fotos er van op facebook zetten.

Ja, en dan is het ineens alweer eind november, en dat betekend dat ik al over de helft van mijn tijd hier zit! Omdat een groot deel van de vrijwillgers die hier nu is eind december al naar huis moet wordt er hier druk gediscusieerd over wat ze nog willen doen en of ze hun ticket nu wel moeten verlengen of niet. En dan denk ik ineens: ja, maar ik het ook nog "maar" minder dan 3 maanden in Ecuador! De tijd is zo snel gegaan de laatste weken, kortom: nog even goed genieten hier!

Tot blogs!
xxxMarloes


ps: Look, pepernoten bakken gaat hier niet, ze kennen geen speculaaskruiden... Gelukkig vieren we sinterklaas met de andere vrijwilligers, dus rijmen kan gewoon in het nederlands, haha. En die kerstkransjes, die liggen hier al gewoon in de winkel. Het is hier gelukkig niet elke dag en niet de hele dag 28 graden dus die blijven wel goed :P En vakantie heb ik gepland in januari, dan wil ik zeker naar de jungle, verder moet ik nog even kijken. Groetjes aan de rest in Son!